Neste curso o Departamento de Lingua e Literatura Galega organizou unha nova exposición. A protagonista é a poesía; seleccionamos poemas nos que hai alusións a árbores, matogueiras ou flores, e combinamos as dúas cousas : POESÍA E NATUREZA.
Deixamos atrás moitos poetas que deberían figurar e introducimos un texto de Castelao que non é poesía pero que nos parecía idóneo para abrir a exposición. A partir do mércores poderedes visitala .
A mellor canción en galego do ano é "Alalá da noite" composta por Berrogüetto. A letra é un poema de Manuel Rivas na que se mencionan as bidueiras e podería estar na nosa exposición. Mentres non a incorporamos nunha posible segunda parte , podedes ir coñecéndoa:
Eu non sabía que había
tanta alegría nas bágoas
nin neve nas bidueiras
nin esperanza nas mágoas.
Eu de noite iría de noite,
no medio do temporal.
Ir de día á luz do día
dáme medo, miña nai.
No fondo do teu ollare
unha gamela abanea.
Quen se poidera afogare
na ardora dunha misteira.
O que eu soño é verdade
como o silencio é un falare.
Se roubei o teu retrato
foi pra aprender a mirare.
Podedes escoitar a canción en YouTube. Máis información de Berrogüetto.
Eu non sabía que había
tanta alegría nas bágoas
nin neve nas bidueiras
nin esperanza nas mágoas.
Eu de noite iría de noite,
no medio do temporal.
Ir de día á luz do día
dáme medo, miña nai.
No fondo do teu ollare
unha gamela abanea.
Quen se poidera afogare
na ardora dunha misteira.
O que eu soño é verdade
como o silencio é un falare.
Se roubei o teu retrato
foi pra aprender a mirare.
Podedes escoitar a canción en YouTube. Máis información de Berrogüetto.
No hay comentarios:
Publicar un comentario